پروژه‌های بیوسنسور و الکترواسپینینگ
هدف از الکتروریسی توليد بستری جديد از شبكه نانو الياف در هم پيچيده و يا متخلخل به منظور استفاده در پژوهش‌های نوين آزمايشگاهی بيولوژيكی و به‌طور خاص تثبيت آنزيم می‌باشد كه از پيش شرط‌های آن دارا بودن غشايی با توانايی بالقوه بالای برقرای پيوند با آنزيم‌ها می باشد. توليد الياف در مقياس نانو به روش الكتروريسندگی با آلياژهای پليمری به دليل دارا بودن سطح ويژه و موثر بالا كه از مزايای الياف در مقياس نانو می‌باشد می‌تواند به عنوان يك غشای مناسب برای تثبيت موفقيت‌آميز آنزيم‌ها و همچنين توليد نانو زيست حسگر مورد استفاده قرار گيرد. در پژوهش‌های مختلف از پلیمر‌های مختلف با پيش‌بينی برقراری پيوند قوی و تثبيت هر چه بهتر آنزيم بر روی سطح نانو غشای توليدی بهره گرفته شده است. تأثير انواع پارامترهای فرايندی و متغيرهای فيزيكی با تمركز بر غلظت محلول و درصد وزنی آلياژ پليمری كه بيشترين اثر را بر روی كشش سطحی و نهايتا قطر الياف توليدی و فعاليت آنزيم تثبيت شده بر روی غشا دارند، برای حصول هدف اصلی كه همانا افزايش ميزان تثبيت و پايداری آنزيم تثبيت شده روی بستر و شناسايی كامل مورفولوژيكی، مكانيكی، حرارتی و بيولوژيكی بستر طراحی شده است مورد مطالعه و به منظور معرفی بالاترين فعاليت آنزيم تثبيت شده مورد بهينه‌سازی قرار می‌گیرد. اهداف كلی اين پروژه‌ها را می توان به پنج قسمت تقسيم كرد:
- 1- شناسايی كامل غشای ساخته شده
- 2- تثبيت مؤثر آنزيم
- 3- زيست سازگاری
- 4- امكان بارگذاری بالای آنزيم
- 5- پايداری مناسب آنزيم تثبيت شده بر روی غشا
با تثبیت کردن یک انزیم میتوان مدت زمان استفاده از ان را بالا برد. میزان ثبات وابسته به پروتکلی است که با آن، این کار را انجام می‌دهیم. باید انزیم از جهات مختلف و در شرایط مختلف تثبیت گردد. یکی از راه‌های تثبیت بی‌حرکت کردن انزیم است اما باید بدانیم اگر به صورت رندوم صورت بگیرد بی‌تاثیر است و گاها ممکن است فعالیت را به علت بر هم‌‌کنش‌های پیش‌بینی نشده کاهش دهد. هچنین سطوح مختلفی از این ثبات و بی‌حرکتی مورد نیاز است. همچنین این تثبیت باعث می‌شود تا انزیم با مولکول‌های حلال هم وارد واکنش نشود. در تثبیت نوع نانو پارتیکل‌های بی‌منفذ تمامی این شرایط از بین می‌رود یعنی انزیم با حلال و سایر مواد بر هم‌کنش می‌دهد مگر اینکه توسط یک پلیمر پوشیده شود.
